Wypowiedź: Anna Choszcz-Sendrowska, SOS Wioski Dziecięce
Z badania przeprowadzonego przez firmę NEUROHM w ramach kampanii prowadzonej wspólnie przez SOS Wioski Dziecięce i onet.pl wynika, że aż 73 proc. rodziców przyznaje z przekonaniem, że zdarza im się kłócić przy dziecku, a ponad połowa krytykuje przy nim swą drugą połowę. 1/3 ankietowanych czasami dzieli się z najmłodszymi swoimi problemami zawodowymi. Niemal tyle samo osób potwierdziło, że zdarza im się rozładowywać negatywne emocje podczas rozmowy z dziećmi. 88 proc. respondentów jest pewnych, że nie winią dziecka za swoje porażki.
Z analizy wyników wiemy, że dorośli nie do końca rozumieją, przed jakimi tematami powinni chronić swoje dzieci. Wahają się także, o jakich problemach mogą z nimi rozmawiać i czy należy chronić je przed negatywnymi emocjami. Co ciekawe 51 proc. rodziców przyznaje, że konsultuje z dzieckiem swoje problemy, a 77 proc. traktuje swoją pociechę jak przyjaciela. Warto podkreślić, że dwa powyższe zagadnienia uzyskały średni czas reakcji, co oznacza, że postawa rodziców w tych obszarach nie jest ugruntowana.
– Niski poziom pewności postawy odnotowano przy pytaniu dotyczącym omawiania z dzieckiem problemów w związku. Aż 88 proc. respondentów zadeklarowało, że nie zdarza im się zwierzać dziecku w tym zakresie. Czas reakcji wskazuje jednak, że w rzeczywistości może być całkiem inaczej. Podobny rezultat uzyskano w kwestii dotyczącej rozmawiania przy najmłodszych o kłótni z partnerem. Celem kampanii prowadzonej przez SOS Wioski Dziecięce wspólnie z portalem onet.pl jest wzbudzenie w dorosłych refleksji, by nie obciążali dzieci swoimi problemami, a w razie poważnego kryzysu w rodzinie poprosili o pomoc specjalistów. Mogą ją otrzymać w ramach Programu „SOS Rodzinie”. – mówi Barbara Rajkowska, Dyrektor Krajowy Stowarzyszenia SOS Wioski Dziecięce w Polsce.
Stowarzyszenie SOS Wioski Dziecięce kojarzone jest w Polsce głównie z opieką zastępczą nad porzuconymi i osieroconymi dziećmi, jednak oprócz niej prowadzi także programy profilaktyczne „SOS Rodzinie”. Zostały one stworzone, by pomagać dzieciom z rodzin biologicznych, w których zdarzył się kryzys, ciężka choroba, śmierć któregoś z rodziców, utrata pracy, czy inne wydarzenie losowe. Pomoc kierowana jest również do rodzin, w których niezaradność życiowa i opiekuńczo-wychowawcza jest dziedziczona z pokolenia na pokolenie. Program obejmuje 14 świetlic środowiskowych, w których potrzebujące dzieci mogą m.in. otrzymać pomoc psychologiczną, zjeść ciepły posiłek i nadrobić zaległości w nauce. Rodzice z kolei, motywowani są do zmiany, do spędzania czasu z dziećmi, do znalezienia pracy, do zerwania z ewentualnym nałogiem.