Loading the player ...

Wypowiedź: dr n. med. Ewa Czernicka-Cierpisz, kierownik Kliniczny Kliniki Demeter.

Dziecięcy kręgosłup nie jest przyzwyczajony do dźwigania ciężarów, dlatego zgodnie z zaleceniami Głównego Inspektora Sanitarnego, zapakowany tornister nie powinien przekraczać 10% wagi ucznia. Oznacza to, że jeśli uczeń waży 30 kg, to plecak z zawartością nie powinien ważyć więcej niż 3 kg.

– Dobrze dobrany plecak to dobra postawa dziecka i dlatego jego wybór jest bardzo ważny. Wybierając tornister trzeba pamiętać o czterech podstawowych zasadach – mówi newsrm.tv dr n. med. Ewa Czernicka-Cierpisz, kierownik Kliniczny Kliniki Demeter.

  1. Waga plecaka. W sklepach można znaleźć tornistry ważące nawet 2 kg. Dodając do tego wyposażenie przekroczymy zalecany limit 10% masy ciała. Producenci nie mają obowiązku komunikowania ile waży plecak, dlatego o taką informację warto poprosić sprzedawcę.
  2. Wymiary i budowa. Tornister nie powinien być szerszy od dziecka – dół powinien kończyć się na linii pleców, a góra przed szyją. Dodatkowo powinien posiadać usztywnioną ściankę przylegającą do pleców – dzięki temu dziecko zachowa odpowiednia postawę.
  3. Rozwiązania, które pomogą równomiernie rozłożyć ciężar na plecach. Zaletą są szerokie szelki (przynajmniej na 4 cm), wybrzuszenie w odcinku lędźwiowym oraz dodatkowe zapięcie spinające z przodu klatki piersiowej. Długość szelek powinna umożliwić swobodne wkładanie i zdejmowanie, jednocześnie zapewniając jak najlepsze przyleganie do pleców.
  4. Codzienna uwaga rodzica. Warto pamiętać, że nawet idealny tornister nie uchroni kręgosłupa dziecka, jeśli będzie nieodpowiednio używany. Rodzice muszą zwracać uwagę na zawartość plecaka, aby zapobiec zabieraniu przez dziecko nadmiernej ilości zbędnych rzeczy. Warto również pouczać malucha, żeby nie nosił tornistra na jednym ramieniu.

Nadmierny ciężar źle wpływa na kręgosłup, stawy biodrowe, kolana i stopy. Może sprzyjać kształtowaniu nieprawidłowej sylwetki ciała i w efekcie skrzywieniom kręgosłupa. Skutki wad postawy ujawniają się najczęściej w dorosłym wieku. Są to zazwyczaj nasilone bóle pleców, zwyrodnienie, zaburzenia neurologiczne czy nieprawidłowości w funkcjonowaniu narządów wewnętrznych.