Spotkanie EBC w dość trudnym momencie, gdy napięcie geopolityczne jest wysokie. Indeks Ryzyka Geopolitycznego na najwyższym poziomie od 2003 roku, gdy doszło do inwazji na Irak. Gospodarka strefy euro radzi sobie znacznie lepiej niż w przeszłości. Powolna inflacja jest największym wyzwaniem dla EBC. Euro umocniło się o 12% vs USD oraz o średnio 6% wobec 38 walut kluczowych partnerów handlowych.
Spotkanie Rady Prezesów Europejskiego Banku Centralnego (EBC) zaplanowane jest na czwartek – przedstawiciele banku muszą podjąć decyzję w dość trudnym momencie, gdy napięcie geopolityczne jest wysokie, inflacja w strefie euro powolna, a euro umacnia się w tempie, które może wkrótce zaszkodzić wzrostowi gospodarczemu w Europie.
Biorąc pod uwagę te czynniki, wygląda na to, że EBC będzie musiał sobie poradzić nie tylko ze złożonością procesu ograniczenia luzowania ilościowego, ale także takimi kwestiami jak napięcie geopolityczne związane z sytuacją na półwyspie koreańskim.
Indeks Ryzyka Geopolitycznego (bazujący na analizach Caldary i Iacoviella) znajduje się na najwyższym poziomie od 2003 roku, gdy doszło do inwazji na Irak. Obecnie wynosi 284 wobec 455 w 2003 r. oraz średniej na poziomie 83,7 z lat 1900-2017. Z tego powodu EBC musi działać bardzo ostrożnie, ponieważ jakiekolwiek bardziej zdecydowane stwierdzenie może spotkać się z przesadzoną reakcją rynku.
W sensie gospodarczym, strefa euro radzi sobie znacznie lepiej niż w przeszłości, co sygnalizuje, że obecna skala wsparcia polityki akomodacyjnej może nie być już tak potrzebna. Według prognoz dynamika wzrostu ma przekroczyć 2% w tym roku. Citi Economic Surprise Index (CESI) dla strefy euro nadal zachowuje się lepiej niż dla USA i G10.
Wskaźnik Eurocoin rośnie zaś od 2014 roku (+0,67% w sierpniu). Dodatkowo, Credit Impulse Index dla strefy euro (który mierzy zmianę w kredytowaniu ze strony sektora prywatnego jako % PKB) także znajduje się w dodatnim trendzie, zwłaszcza w takich państwach jak Francja i Niemcy.
Mimo to, nadal widoczne są różnice między kluczowymi gospodarkami a peryferyjnymi państwami strefy euro, na co wskazuje Credit Impulse Index dla Włoch (spada od szczytu w sierpniu 2016 roku).
Powolna inflacja pozostaje największym wyzwaniem dla EBC. Tylko w pięciu państwach strefy euro (Austrii, Belgii, Niemczech, Luksemburgu i Hiszpanii) inflacja znajduje się blisko celu EBC w średnim okresie „poniżej, ale blisko 2%”. Dodatkowo, mimo stabilizacji w wakacje na poziomie 1,3%, inflacja bazowa CPI w strefie euro pozostaje w tyle.
Nasz model Inflacji Generowanej Wewnętrznie (bazujący na deflacji GDP, cenach usług i wzroście płac) spowalnia, co oznacza, że przyspieszenie wewnętrznej inflacji w najbliższych miesiącach jest mało prawdopodobne. Tylko czynniki zewnętrzne (czyli ceny energii) mogłyby pomóc EBC w osiągnięciu celu w krótkim i średnim okresie. Biorąc pod uwagę nasz model oraz umacniające się euro (prognozy EBC z czerwca mówiły o 1,09 dla EURUSD), jest obecnie oczywiste, że EBC będzie musiał zrewidować w dół swoje projekcje inflacyjne dla nadchodzących lat.
Jeśli EBC nie powstrzyma umocnienia euro, to waluta może zacząć negatywnie wpływać na wzrost gospodarczy na Starym Kontynencie. Od grudnia 2016 roku euro umocniło się o 12% wobec USD oraz o średnio 6% wobec 38 walut głównych partnerów handlowych strefy euro. Zazwyczaj zakładamy, że każda zwyżka kursu euro o 10% obniża o 7% do 8% zyski spółek strefy euro. Widać więc jak negatywny jest wpływ zbyt silnej wspólnej waluty na sektor firm.
Wniosek
W czwartek EBC ma dwa zadania:
1) Z powodu napięcia geopolitycznego i powolnej inflacji, EBC musi starannie dobierać słowa, aby nie wywołać przesadzonej reakcji rynku. Bank musi zasygnalizować, że polityka pieniężna pozostanie akomodacyjna przez dłuższy czas, bez względu na decyzję w sprawie QE do końca roku.
2) Celem w krótkim okresie jest zatrzymanie aprecjacji euro. Może być to dla banku trudnym zadaniem w nadchodzących miesiącach.
Christopher Dembik, dyrektor ds. analiz makroekonomicznych w Saxo Banku