Na pograniczu jawy i snu, tam gdzie magia i tajemnica przenikają realność pojawia się nowy wymiar sztuki. Można go doświadczyć, odwiedzając wystawę Marka Saenderskiego „Artystyczna rzeczywistość i nierzeczywistość w trzecim wymiarze”. Ekspozycja prac artysty znajduje się w Pałacu Sztuki w Krakowie i będzie dostępna do 15 grudnia 2014 roku.
Po raz pierwszy w Europie zorganizowana została wystawa obrazów i fotokompozycji wykonanych w technologii 3D. Aby przenieść się do tego niezwykłego trójwymiarowego świata stworzonego przez Marka Saenderskiego, odwiedzający wystawę zakładają specjalnie przygotowane okulary 3D. Dzięki nim mogą dostrzec prawdziwą głębię obrazów, w których nierzeczywistość często poskładana jest z rzeczywistych obrazów i utkana z prawdziwych zdarzeń.
– Wystawa ma charakter nowatorski, dlatego adresowana jest przede wszystkim do osób, które potrafią wykroczyć wyobraźnią poza sztywne kanony sztuki. Do osób ciekawych świata, w których nie wygasło wewnętrzne dziecko, otwarte na rzeczy nowe i niezwykłe. Jest to wymiar niedostępny dla tych, którzy żyją jedynie według ściśle określonych i narzuconych schematów – mówi Marek Saenderski.
Saenderski przez ponad 20 lat zajmował się różnymi formami obrazowania 3D, a ostatni rok pracy poświęcił temu jak przenieść efekt 3D na płaszczyznę rzeczywistego obrazu, który można pokazać w realnej galerii a nie tylko wirtualnej w internecie. Jego dzieła inspirowane są sztuką surrealistyczną oraz krajobrazami z licznych wypraw fotograficznych (m.in. na Grenlandię, Islandię oraz do słowackich i austriackich jaskiń skalnych i lodowych). Fotokompozycje artysty nawiązują do malarstwa m.in. René Magritte, Paula Delvaux i Salvadora Dali. Niejednokrotnie dzieła stają się korespondencją sztuk, uaktualniając lub reinterpretując tematy poruszane przez malarstwo surrealistyczne.
Twórczość Marka Saenderskiego stanowi wnikliwą diagnozę współczesności, prace artysty często opierają się na kontraście, podkreślającym dramatyczny rozdźwięk między światem wyobrażeń a realnością. Rzeczywistość i nierzeczywistość w ujęciu Saenderskiego to dwie płaszczyzny, które choć pozornie pozostają w całkowitej sprzeczności, w efekcie uzupełniają się i przenikają, tworząc spójną całość, na wyrażenie której w tradycyjnych dwuwymiarowych dziełach nie wystarcza już miejsca.