2015 rokiem względnej stabilności finansowej SPZOZ,
w najbliższych latach nie należy spodziewać się poprawy kondycji finansowej szpitali
Z analizy wyników finansowych szpitali, przeprowadzonej przez firmę Magellan, wynika, że szpitale są nierentowne już na poziomie procedur – generują stratę 5,5%. Jednym z głównych problemów jest niedofinansowanie sektora ochrony zdrowia – same szpitale potrzebują już teraz dodatkowo ok. 2 mld zł.Wzrost wydatków publicznych na zdrowie do 6% do 2025 r. pozwoliłby utrzymać poziom oferowanych świadczeń, ale może okazać się zbyt niski, aby pacjenci
i szpitale odczuli zauważalną poprawę.
Jak poinformował Zbigniew Wiatr, Dyrektor ds. Rozwoju w Magellan SA, 2015 był rokiem względnej stabilności finansowej SPZOZ. W minionym roku 63% szpitali osiągnęło dodatni wynik netto. – To, że coraz więcej szpitali nie generuje strat jest pozytywną informacją dla wszystkich interesariuszy szpitala (pacjentów, dostawców i właścicieli – podmiotów tworzących) – dodał.
Pomimo, że coraz więcej szpitali jest rentownych, średnia rentowność procedur szpitali znacząco obniżyła się – jednostki w słabszej kondycji finansowej generują coraz większe straty na procedurach, pogarszając wyniki całego sektora. Pomimo niekorzystnych wyników finansowych średni wskaźnik płynności szpitali poprawia się z roku na rok.
Obecnie szpitale korzystają z taniego pieniądza na rynku finansowym i stosują taktykę „ucieczki w przód”, zamieniając zobowiązania wymagalne na niewymagalne z dłuższym terminem zapadalności – w efekcie poprawia się płynność bieżąca szpitali. Jest to również rezultat zapłaty przez NFZ za nadwykonania.
Analizując rentowność szpitali w podziale na województwa, widocznie wykrystalizowała się grupa województw, znajdujących się stale poniżej średniej (podkarpackie, kujawsko-pomorskie, małopolskie, mazowieckie i warmińsko-mazurskie). Na poziomie klasyfikacji szpitali wg podmiotów tworzących, jednostki podległe Akademiom Medycznym i MSWiA jako jedyne osiągnęły dodatni wskaźnik rentowności w latach 2014-15.
Czy kondycja finansowa szpitali poprawi się w najbliższych latach?
7% – wg analityków Magellan S.A. tyle będzie wynosić średnioroczny przyrost funduszu na zdrowie (przy założeniu wzrostu PKB 3% rocznie). Czy to wystarczy do uzdrowienia kondycji szpitali?
– W 2015 dynamika nakładów na szpitale wyniosła 7,3% – nie przyniosło to poprawy wyników, mimo deflacji w gospodarce. Presja płacowa, potrzeby inwestycyjne, inflacja medyczna – to skutecznie skonsumuje 7% przyrosty. W 2016 i 2017 nie należy spodziewać się poprawy kondycji finansowej szpitali. Realna poprawa sytuacji finansowej szpitali może pojawić się po 2018, po reformie ochrony zdrowia. – podsumowuje Zbigniew Wiatr.
Z kolei Robert Mołdach, Prezes Instytutu Zdrowia i Demokracji, nakreślił, w jaki sposób reforma systemu ochrony zdrowia wpłynie na doświadczenie pacjenta oraz efektywność finansową i kliniczną szpitali.
– Analizowany pakiet ustaw zdrowotnych w sposób niejednoznaczny wpływa na jakość opieki mierzonej Potrójnym Celem obiektywnych efektów klinicznych, subiektywnej percepcji pacjenta i twardych danych finansowych. Spodziewana zmiana efektów klinicznych jest bliska neutralnej ze wskazaniem dodatnim, o czym przeważa poprawa w jakości opieki podstawowej, uporządkowanie i możliwość wyboru technologii medycznych, podniesiona
w założeniach sprawność organizacyjna ratownictwa medycznego. Jednak brak wyraźnych źródeł podwyżek wynagrodzeń minimalnych, pokrycia deficytów w personelu, może ten efekt zneutralizować lub wręcz odwrócić. Opinie pacjenta mogą ulec poprawie ze względu na lepsze efekty kliniczne – mówi Robert Mołdach.
– Mimo, że efekt finansowy jest sumarycznie neutralny, to wzrost finansowania POZ odbije się negatywnie na finansach szpitali. Proponowana reforma szpitalnictwa jest obarczona znacznymi ryzykami. O ile jeszcze system IOWISZ może podlegać doskonaleniu, o tyle wprowadzenie sieci szpitali w przedstawionej formie niesie nieodwracalne skutki organizacyjne i finansowe. Rozwiną się usługi komercyjne, szczególnie AOS, a także szpitalne, co już jest obserwowane, szczególnie w luce po świadczeniach realizowanych blisko miejsca zamieszkania pacjenta. – dodaje Robert Mołdach.