– Decyzja Rady Polityki Pieniężnej o pozostawieniu stóp procentowych na niezmienionym poziomie nie jest niespodzianką, choć może budzić pewne wątpliwości – mówi Łukasz Kozłowski, ekspert Pracodawców RP.
Wciąż wygląda na to, że intencją Rady Polityki Pieniężnej jest obniżka stóp procentowych, lecz zamierza z nią poczekać kolejny miesiąc. Jeżeli rzeczywiście planowane jest dalsze poluzowanie polityki monetarnej, to jednak należałoby tego dokonać, zanim będzie na to za późno. Impulsy dawane przez instrumenty polityki pieniężnej działają bowiem z pewnym opóźnieniem. RPP, przed zmianą kursu, ma zwyczaj wykonywać jeden fałszywy krok, by następnie podążyć w przeciwnym kierunku. Ostatnim przykładem takiego zdarzenia była krótkotrwała podwyżka stóp procentowych w 2012 r. Miejmy nadzieję, że tym razem nie będziemy mieli do czynienia z podobną sytuacją.
Argumentem za obniżeniem stóp procentowych jest to, że polska gospodarka znajduje się obecnie w nie najlepszej sytuacji. Dynamika PKB, zamiast dalej przyspieszać, zaczęła łagodnie spowalniać. Czynniki zewnętrzne nie są sprzyjające – w wyniku konfliktu zbrojnego prowadzonego na Ukrainie oraz rosyjskiego embarga handlowego na polską żywność obroty handlowe ze Wschodem wyraźnie spadają. Zachód z kolei nadal jest pogrążony w gospodarczym marazmie i trudno oczekiwać, by w ciągu najbliższych miesięcy mógł nadejść stamtąd silny impuls, dający początek kolejnemu ożywieniu.
Za cięciem stóp procentowych przemawia również obserwowany w lipcu spadek cen w ujęciu rocznym. Wprawdzie wynikał on częściowo z czynników o charakterze jednorazowym, lecz należy również pamiętać o tym, że już od półtora roku inflacja utrzymuje się poniżej celu.
Łukasz Kozłowski, ekspert Pracodawców RP